Η έμπνευση της ημέρας (Δευτέρα 26-11-2018)

Καλημέρα και καλή εβδομάδα! Με λαϊκό ήχο ξεκινάμε καθώς η έμπνευση της ημέρας είναι αφιερωμένη στον Πάνο Γαβαλά, με αφορμή την επέτειο γέννησής του!

Ο Πάνος Γαβαλάς γεννήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 1926 στο Παγκράτι, στην περιοχή της Γούβας πίσω από το Καλλιμάρμαρο. Ο πατέρας του ήταν από τη Φολέγανδρο και η μητέρα του από την Ικαρία. Η πρώτη επαφή του με τη μουσική έγινε στα παιδικά του χρόνια, με μια φυσαρμόνικα που έπαιζε στους προσκόπους και λίγο μετά με τις χαβάγιες, με τις οποίες έκανε προπολεμικά καντάδες. Στα χρόνια της κατοχής εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ και βρέθηκε στο τμήμα διασκέδασης όπου και τραγουδούσε τα αγωνιστικά τραγούδια, «Εμπρός, ΕΛΑΣ για την Ελλάδα…» κ.λπ. Το 1945 άνοιξε τσαγκαράδικο στην Καισαριανή, ενώ, ταυτόχρονα δούλεψε και μια ταβέρνα που είχε παλιότερα ο πατέρας του στο Παγκράτι. Τότε πρωτοέπιασε την κιθάρα και με δυο τρεις φίλους του από την ίδια περιοχή έκανε ένα μικρό συγκρότημα κι έπαιζαν τραγούδια της εποχής. Τα άλλα παιδιά, αυτού του πρώτου μικρού συγκροτήματος, συνέχισαν κάνοντας μια μικρή καριέρα σε ταβέρνες, ενώ ο Πάνος Γαβαλάς ακολούθησε το λαϊκό τραγούδι.

Το 1950 βρέθηκε σαν μπουζουξής στο πάλκο του κέντρου Φαληρικόν το οποίο, ασκώντας μεταξύ άλλων τότε και το επάγγελμα του ψαρά, προμήθευε με ψάρια. Εκεί γνωρίστηκε με τον Βασίλη Τσιτσάνη ο οποίος τον πήγε στην Columbia και έπαιξαν μαζί σε κάποιες από τις ιστορικές ηχογραφήσεις με τον Τσαουσάκη, τη Νίνου και τη Μπέλλου. Το ξεκίνημά του στη δισκογραφία σαν τραγουδιστής έγινε τον Απρίλιο του 1954 με τα τραγούδια του Κώστα Καπλάνη «Το άδικο» και «Ζωή σερέτισσα». Με τον Βασίλη Τσιτσάνη ξαναμπήκε στην αίθουσα φωνοληψίας της Columbia τον Φεβρουάριο του 1956. Σαν τραγουδιστής πλέον, ερμηνεύοντας τις συνθέσεις του Τσιτσάνη «Κατάδικος για πάντα» και «Κέρνα με πόνε κέρνα με».

Την 1η Οκτωβρίου του 1956 ηχογραφήθηκε το «Σιγανοψιχάλισμα» και από εκεί ξεκίνησε η ιστορία του τραγουδιού που όπως έλεγε χαρακτηριστικά τον καθιέρωσε και τον «καταδίκασε» στην επιτυχία και τον ανταγωνισμό στην πρώτη γραμμή του λαϊκού τραγουδιού για 30 χρόνια. Οι ερμηνείες του γοήτευαν και οι εμφανίσεις του στα κέντρα έκαναν γνωστή τη μποέμ φιγούρα με το προσεγμένο ντύσιμο και το «αυστηρό», σοβαρό προφίλ. Το 1962 εμφανίστηκε για πρώτη φορά και στο ελληνικό σινεμά, στην ταινία «Ορφανή σε ξένα χέρια», πλάι στον Βασίλη Τσιτσάνη, με το τραγούδι «Όσο με μαλώνεις».
Την επόμενη χρονιά, στην ταινία «Το κάθαρμα» με σενάριο τον Nίκoυ Φώσκολου, σκηνοθεσία του Κώστα Ανδρίτσου και πρωταγωνιστές τον Γιώργο Φούντα και την Μάρω Κοντού, μαζί με τη Ρία Κούρτη τραγούδησαν το «Κάθε λιμάνι και καημός» του Γιώργου Κατσαρού και του Πυθαγόρα, που έγινε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του.

Το 1967 άνοιξε τη δισκογραφική εταιρεία Sonata η οποία λειτούργησε μέχρι το 1972. Μια πενταετία γεμάτη δίσκους και επιτυχίες σ’ ένα εγχείρημα που, τελικά, δεν μπόρεσε να αντέξει στην πίεση των καταστάσεων (κασετοπειρατεία) και των μεγάλων εταιριών που έδεναν τους συνθέτες με αποκλειστικά συμβόλαια. Μετά το κλείσιμο της Sonata έφυγε για εμφανίσεις στην Αμερική. Για να βγάλει τα σπασμένα και να πληρώσει τις υποχρεώσεις της εταιρίας.
Το 1986 κι αφού ηχογράφησε στη «Λύρα» τον τελευταίο του δίσκο, έφτιαξε κι ένα μαγαζί, στο 23ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Αθηνών-Λαμίας, το οποίο δεν πρόλαβε να λειτουργήσει. Το έφτιαχνε για τα γεράματά του. Για να συναντιέται εκεί με τους φίλους του, να πίνουνε το κρασί τους και να λένε τα τραγούδια τους. Δεν πρόλαβε, έφυγε από τη ζωή στις 3 Δεκεμβρίου του 1988.

(Πηγή: ogdoo.gr)